Black_Rose_Oara wrote:
da budem iskrena, meni je sve u atmosferi, ako me taj bend u trenutku 'digne' meni valja. U sustini mogu da slusam 'sve', od odvratno lose produkcije /ekipice LLN-a/, preko muzicki relativno dobro potkovanih kompozicija /eh, ovdje necu staviti primjer, najvise ih je/, do preseravanja i preciste produkcije tipa spiral arch. Elem, ne mogu objasniti, jednostavno me pukne neki feeling...u biti mislim da ne treba shvatati muziku samo po kompleksnosti jer razlicito shvatanje muzike diktira razlicit pristup istoj, razlicitu formu ekspresije, razlicite osjecaje. Znaci ok, znamo da su Bach, Mozart, Chopin itd. bili genijalci, da jedan Denis Chambers nije normalan - i mnogi drugi, sto ne znaci da sva ostala muzika nema vrijednost /pod navodnicima/, kad bi poredili, fakat sva druga muzika bi bila karina u odnosu na njih.
Feeling, meni je to to.
potpis jedan veliki, ne mora znaciti ako neki band, umjetnik ili sta vec ima na lageru mali milion zajebanih tonova mora i da valja, nije tacno nikako.
licno uzivam u orjentalnoj muzici i takodjer volim dosta muziku koja sadrzi dosta japanskih skala, tu je taj feeling.
jooooooj ja gotivim orijentalne fore, imam ja mislim jedno 6 CDova "Desert Blues" al de me jarane uputi u japanske stvari
ja se slazem sa tezom da je muzika feeling, ustvari... muziku moras zivjeti dok slusas, barem ja to tako radim, a sad te diskusije o riffovima... zavisi kako kome...meni je bitan bas osjecaj koji melodija/ritam/cjelina budi, najcesce su to sjecanja pa tek onda osjecaji slijede... nema ljepseg momenta nego kad sjednes slusas neki "medium" star album i sjetis se vremena kad je album bio aktuelan... a jbt... i neam nest godina u guzici al je fino poslusati nesto od prije 6-7 godina i sjetim se kad sam ko klinac skako po kaucu i bango